زمزمه های دلتنگی

من گرفتار سنگینی سکوتی هستم که گویا قبل از هر فریادی لازم است ...

من گرفتار سنگینی سکوتی هستم که گویا قبل از هر فریادی لازم است ...

مادرم را میگویم

همیشه کسی که لالایی میخواند

خود در سکوت و غربت

سر به بالین نهاده است

مادرم را میگویم .

(علیرضا روح نواز )

مریم 1385/09/04 ساعت 01:59 ب.ظ