حالا روزها به نفرین هزاران ساله عمر
تن میدهیم
و شب ها
زیر فانوس بی فروغ خانه
در انتظار معجزه های کوچک می نشینیم
و اوقات فراغت خود را
وقف گریه های بی حاصل میکنیم
در اینجا سالهاست
که دیگر واژه ها سخن نمیگویند
بانو
گریه تقدیر ما نبود
تو زود سفر کردی ...
( نقل از کتاب شیطان نامه های عاشقانه را دزدیده است )