زمزمه ای با معبود

خدایا باز هم به مهمانی تو خوانده شدم

و تو باز هم مثل همیشه پذیرای بار دلتنگی هایم خواهی شد

با دستانی پر از نیاز و قلبی نادم و پشیمان از کرده های یکساله خویش به سویت آمده ام

مرابپذیر

مرا که جز تو درگاهی را در زدن نمیدانم

و دستی مهربان تر از تو برای دستگیری نمیشناسم

بار الها ، بر آنچه که کرده ام واقفم و از سرنوشت خویش بیخبر

با همه نافرمانی هایم شرمسار به سویت می آیم و امید آن دارم

 که آغوش محبتت را باز به رویم بگشایی همچنانکه وعده داده بودی

معبودم ؛ روی توبه ندارم چرا که میدانم بارها و بارها توبه شکستم 

 اما به یاد دارم که باز بنده هایت را به سوی خویش میخوانی و میپذیری شان .

مطلوبم ؛ دلم را از غبار کینه ها تهی گردان تا سراسر از آن تو باشد

از دلتنگی های گاه و بیگاه که ایمان مرا سست میکند دورم گردان

از چراهایی که با عقل ناقص خویش هیچ پاسخی برایش نمی یابم خالی ام کن

خدایا ؛ سالی دیگر آغاز شده و باز به مهمانی خواندی ام .

شکر میگویمت که این فرصت را به من عطا کردی که خود را از گناه و عصیان دور کنم

خدایا ؛ لحظه ای ترکم مکن .

خدایا ؛ دوستت دارم .