مارکوت بیگل

بی اعتمادی

در خود بزرگ بینی است

و ترس ، قفل غرور است

و فقر

ستون و دیوارهای زندان ماست

که خود را در آن حبس کرده ایم

و از ترک ها و شکاف هایش

آرزوها را بو میکشیم

آزادی و پذیرفته شدن را

تو و من

شهامت آغاز را داشتیم تا

قفل ها را باز کنیم

خود را رها سازیم

میشناسم این موهبت را

که اجازه دارم خود را رها کنم

و نه اینکه خود را نابود کنم

فقط از این طریق می توانم

همیشه ، دوباره بلند شوم

( مارکوت بیگل)